ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
อยู่มาวันหนึ่ง มีหญิงสาวคนหนึ่ง ถูกน้ำพัดพามาติดอยู่ที่ชายฝั่งของทะเลสาบกลางสวน ชายหนุ่มมาพบกับหญิงสาวที่นอนหมดสติอยู่โดยบังเอิญ เขาไม่รู้ว่าหญิงสาวคนนี้เป็นใคร แต่เขานึกในใจว่าหากปล่อยไว้เช่นนี้ หญิงสาวคงต้องตายแน่ๆ ด้วยเหตุนี้ ชายหนุ่มจึงอุ้มหญิงสาว กลับไปรักษาตัวที่บ้านของเขา
เช้าวันรุ่งขึ้น ฮัคนำดอกกุหลาบที่น้องสาวทำให้กลัดเข้ากับเสื้อแล้วออกไปทำงานอย่างมีความสุข ส่วนยูก็ไปเรียนหนังสือและกลับมาทำงานบ้านในตอนเย็น โดยเธอไม่เหงาอีกแล้ว เพราะทุกครั้งที่เธอมองเจ้าปุปะ เธอก็รับรู้ได้ถึงความรักที่พี่ชายมีให้และรู้สึกได้ว่าพี่ชายอยู่ใกล้ ๆ หัวใจของเธอเสมอ
นิทานสั้น ๆ พร้อมภาพประกอบ แม่ฟังอยู่นะ
คติสอนใจ : คนที่ทำสิ่งใดไม่สำเร็จ มักหาเรื่องตำหนิว่าสิ่งนั้นด้อยค่า
ไม่ช้าไม่นาน กระต่ายหนุ่มตุ๊ต๊ะกับกระต่ายสาวพุงกลมก็ได้แต่งงานกันภายใต้แสงจันทร์ ที่ไม่มีเงากระต่าย กระต่ายหนุ่มสัญญาว่าเขาจะรักกระต่ายสาวเท่าชีวิต ส่วนกระต่ายสาวก็ สัญญาว่าเธอจะรักกระต่ายหนุ่มมากกว่าชีวิตของเธอนิดหนึ่ง และแล้วเรื่องราวความรักของ กระต่ายตุ้มตุ้ยทั้งสองก็เริ่มต้นขึ้นอย่างมีความสุข
อาการของหญิงสาวไม่สู้ดีนัก เธอตัวร้อนจัด แถมยังมีอาการหนาวสั่นอยู่เกือบตลอดเวลา ชายหนุ่มจำเป็นต้องดูแลหญิงสาวอย่างใกล้ชิด ตั้งแต่เช้าจรดค่ำและตั้งแต่ค่ำจรดเช้า จนกระทั่งอาการของหญิงสาวค่อยๆ ทุเลาลง
นิทานวันอาทิตย์ แม่ไก่กับเจ้าจระเข้
นิทานจากดินแดนนิทาน ความปรารถนาของมังกรไฟ
นิทานจากดินแดนนิทาน ความปรารถนาของมังกรไฟ
บันทึกของนักเขียนนิทาน โทรศัพท์หาแม่
กระต่ายหนุ่มเดินคอตกกลับบ้านอย่างคนสิ้นหวัง เขานึกโทษหัวแครอทว่ามันดีแต่อ้วนตุ้ต๊ะเหมือนตัวเขา นิทานรักของสองเรา แต่กลับไม่สูงปรี๊ดอย่างที่เขาตั้งใจเลยสักนิด กระต่ายหนุ่มรู้สึกเคืองหัวแครอทอย่างบอกไม่ถูก เขาจึงตั้งใจที่จะกลับไปจัดการกินหัวแครอทที่อวบอ้วนที่สุดนี้ จนกว่าตัวเขาเอง จะสาแก่ใจ
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
นิทานก่อนนอนไทยพื้นบ้าน เจ้าชายในแดนธรรม